Dag 12 - Lesotho

Zuid Afrika - Dag 12 

Lesotho

Gelige gordijntjes, een ouderwets tafeltje. Mijn rechter ooglid gaat open en weer dicht. Ik herinner mij dat ik in Swallows nest ben. Hoelaat zal het zijn denk ik. ' je hebt nog 25 minuten.' Ik knipper en rek mij als een pantertje uit. Aawhh wat is het koud boven de dekens. 'Kak'   In 1 keer spring ik het bed uit want ik heb altijd de overtuiging dat je met dit soort dingen de pleister eraf moet rukken anders verlies je de strijd. Ik stond te rillen als een rietje en pakte snel kleding om het enigsins warm te krijgen. 

Het was gister laat geworden voordat ik in slaap kwam. Er waren allerlei honden die bleven maar blaffen. En van sweet dreams was geen sprake. Mijn fantasie heeft de laatste 3 dingen die ik opsloeg gebruikt om een horror droompje te creeeren.

De droom;
' kom, snel! Voordat de wachters ons zien.' We renden snel door de wildernis heen. Een tak schramde mijn gezicht en ik voelde bloed langs mijn wang lopen van de snee. Een hoog gejank deed ons abrupt stoppen met rennen. ' wilde honden, wat nu?' Bezweet, bang en onder het vuil stonden we als verlamd. Tussen de wachters en wilde honden in konden we geen kant meer op. Ik hoorde de wilde honden grommen. We stonden heel dicht bij elkaar, rug tegen rug. De 1 klaar voor de wachters en de ander klaar voor de wilde honden. BANG! Een geweersschot! En daarna nog 3 schoten en een oorverdovend gejank.
   ' over de wilde honden hoeven we ons geen zorgen te maken' ik moest een glimlach onderdrukken vanwege de ironie. 
'Au, doe eens normaal joh!, blijf van mij af' de wachter pakte mij ruw vast en ik voelde nu al een blauwe plek. Hij gooide mij in een donker gat en riep iets onverstaanbaars. 
Bang, alleen en koud. ' aargh dit gaat mij gewoon niet gebeuren!' Ik taste in het donker naar iets wat mij kon helpen om uit te breken. Ik kwam bij het hek, het hek bewoog. ' huh, zit het hek nou los'. Mijn hart klopte sneller, de adreline gierde door mijn lijf. Ik kroop door het hek en sloop naar het licht toe. 'Is dat wat die wachter riep, hielp hij mij?' ' maar waarom' de gedachten spookte door mijn hoofd. Ik ging er geen minuten over piekeren en keek op het hoekje. Ik telde 4 wachters.
     Ik verstarde, ijskoude rillingen over mijn rug toen ik een hand op mijn rug voelde. Maar de hand was vriendelijk. Ik draaide mij om. ' o my god, je bent ook vrij!' 'Ssssssst'! Samen bedachten we een strategieplan. Als we langs de berg kropen was er een kans dat het ons zou lukken...

Nou spannend he guys hahahaha, mijn dromen eindigen vaak open, dus jullie mogen het verder zelf invullen want daar werd ik ongeveer wakker! 

Ik had het vannacht heel koud, Antoinette liet weten dat ze elektrische dekens hadden in hun kamer. Ik kijken, nee wij niet.. Dus ik slapen in de kou. Maar ik ben echt een nerd af en toe, er was er wel 1, ik kon die afstandbediening alleen niet vinden! 

7 uur lang in de auto.. Wat een hell, ik ben er niet zo goed in! Mijn spieren zijn meer gemaakt voor bewegen dan voor zitten. Ik verbaas mij soms over hoe stil de rest kan zitten. Ik verzit honderd keer, zit aan mijn haar, pulk aan mijn nagels, vijl ze dan weer, pak een boekje, ga weer bloggen, pak weer een boekje, toch maar weer aan mijn haar zitten, weer verzitten, benen omhoog, boekje weer pakken, zuchten, dagdromen, weer aan mijn haar zitten. En dat 7 lange lange uren. 
En dan kijk ik naar de rest. Ze zitten stil.. Hoe doen ze dat?!

We kwamen bij de grens van Lesotho. Lesotho is net als Swaziland weer een nieuw land. We moesten dus weer door de immagration om twee paspoort stempels te halen. We hebben al heel wat stempels nu. 
In Lesotho reden ze als gekken! Het is hier een stuk kouder en in het graan zagen we mensen staan met allerlei doeken om zich heen. Het leken net samoerai's.

We kwamen bij de 'gateway to heaven' een uitzichtpunt. Het uitzicht was fenomenaaaaaaaal, heel mooi! (Zie foto) Het landschap is hier sowieso heel mooi, mooie gebergte. We kwamen ook bij de drakensbergen. Klinkt veel cooler dan het was, waren gewoon bergen! 

We kwamen aan in Malealea Lodge. Een mini dorpje leek het wel. Het is in de middel of nowhere! We moesten 8 km gravel road afleggen om er te komen. We slapen in een rondavel! We slapen hier twee nachten. Onze kleding even laten wassen en vanavond krijgen we een dansshow. Ze hebben hier ook een tennisbaan en tafeltennis, het ziet er heel gezellig uit. We hebben even tennis gespeelt en ik sloeg de bal over het gek. *pieperdepieeeeep* nu moest ik de bal halen, maar ik was super bang voor de mogelijke slangen tussen het hoge gras of andere insecten IEKSSSSSS! (Heb ook een paar keer gegild, soms ben ik echt een nerd)  Nog verloren ook! 

In de openbare ruimte gingen we zitten. Wat gezellig! Echt zo'n hostel gevoel kregen we, er lagen allemaal
spelletjes op de tafel. We hebben '30 secondes'  gespeelt (engelse versie-best moeilijk) en het was ontzettend spannend! Nick en Antoinette lagen als team de hele tijd op kop. Maar Kimmie en ik hebben met ons laatste kaartje GEWONNEN woehoeeeee!! 

We kwamen een nederlands gezin tegen. Een jongen van onze leeftijd en een jong meisje. We hebben samen gegeten en uitbundig over zuid afrika gesproken. De jongen (Job) woont nu in zuid afrika en we hebben genoten van alle verhalen!!