Dag 10 - Imfolozi Park

Zuid Afrika - Dag 10

Imfolozi National Park - The wild life

We zitten in de auto richting de gate naar Imfolozi. Kim en ik raken in een leuk gesprek over voeding en suikers.  Kim verteld dat haar oma een kookboek heeft van jaaaaren geleden en haar moeder een recent kookboek heeft. Beide kookboeken van Magriet.
In het oudere kookboek staat bijvoorbeeld een muffin die qua formaat een stuk kleiner is dan die recente muffin, ook de toegevoegde suikers zijn in recepten drastisch toegenomen. We spreken weer eens af om alle suikers te vermijden en zodra we thuis zijn weer super goed te gaan eten! 

Aaawhh ik moest weer zo nodig plassen! We stopten bij een clinic. Het leek op een soort consultatiebureau omdat er alleen maar moeders waren met kleine kinderen en baby's. Ik zei beleefd gedag, how are you?
Can i please go to the toilet?. Toen ik op de wc kwam was ik echt verbaast,
Dit was een kliniek, een soort hospice. En de toilet was super smerig! Ik heb weer squatend moeten plassen. Pffjoewwww en hup de auto weer in!

Antoinette kijkt met de verrekijker het veld in (we zoeken leeuwen). Na een tijdje roept ze dat ze iets ziet lopen. We proberen allemaal mee te kijken, maar zien niks. 'Oke bij dat boompje met drie kleine boompjes' vervolgens kwam er een discussie over welke drie boompjes er nou bedoeld werden! Aangezien het veld vol stond met bomen. Uiteindelijk kwamen we er niet uit dus reden we maar door. De spanning om nog katsoorten te zien stijgt. Dit is namelijk onze laatste 'wild life' dag! 

We gingen lunchen en ik ging een grote manadarijn eten. 'Mineola' zei Kim voor de 8e keer. Ik nam 1 stukje op en stopte met kauwen. ' er zitten sliertjes aan' zei ik met een volle mond. Kim keek mij aan alsof ik gek was. Antoinette riep 'wat een onzin' en Nick zei ' o, daar gaan we weer'.
Na al deze reacties kwam mijn koppige trots omhoog. Met of zonder sliertjes deze grote mandarijn gaat OP! Lekker kon ik het niet noemen maar kreeg wel een schouderklopje omdat mijn bord een x leeg was!

We liepen naar de auto en Nick had zich verstopt. Kim en ik haalde onze schouders op en gingen 10 x lunge, 10x squaten en nog even opdrukken tegen de auto! Antoinette was foto's maken van de omgeving. Uiteindelijk kwam Nick weer terug en hup de auto weer in.

Kim is helemaal weg van skottelbraai. In het begin van de vakantie werd ze al helemaal wild! Elke keer als er een bord voorbij komt met 'hier mag u skottelbraaien' gaat ze helemaal los en op onze picknickplek hadden ze een soort van skottelbraai staan, nu heb ik Kim met haar geliefde skottelbraai op de foto gezet! 
Ook Nick was weer bezig met klimmen en klauteren en zat bovenin op een boomstronk. (Zie foto's)

' grrrrrr, ben er klaar mee' denk ik! Er zijn nauwelijks dieren in dit park, we turen in de verte en door het wiegen van de auto en de lounge achtige muziek voel ik mijn oogleden steeds dichtvallen. ' chan, ben je er nog'.. ' jaahaaa' roep ik. ' zien we al wat dan?' Het antwoord is niet bevredigend! 

Ps. Gister was ik vergeten te schrijven over onze eet-ervaringen. We waren dag 8/9 in Mkyaha Game reserve. En ze fokken daar Impala's en Nyala's (dit zijn hertjes/gazelle) Maar we hebben als lunch ook Impala gegeten!!! Ik kon niet stoppen met denken aan het hertje, ik kreeg het niet echt weg. Ook al smaakte het een beetje als doorgebakken biefstuk. Nick en Kim hebben ook Nyala gegeten als avond eten, dit leek volgens hun meer op shoarma! Ik durfde het niet meer aan en nam kippiekip! 

'Ga je nou je nagels vijlen' vraagt Nick. ' ja!, ik ben klaar met turen naar niks' ik had het opgegeven. We hebben geweldige dieren in het wild gezien, maar dit park is toch een iets minder groot succes. Nadat mijn nagels mooi rond gevijld waren ben ik lekker mijn boek gaan lezen in de auto. Antoinette en Nick bleven uitvoerig zoeken en kijken naar dieren. Respect dat ze het zo lang volhielden. Kim die sliep al hahahah! 

De hele dag bijna niets gezien! Opeens werd het donker en moesten we richting de gate gaan. De laatste 10 minuten voor de gate gebeurde het. Kim gilde keihard! Nick stond volop de rem! We schrokken ons kapot. Twee Neushoren midden op de weg! En een BABY neushoorn aaaaawhhh! Een moment stond de tijd stil.. Wat gaan ze doen? Wat doen wij? Uiteindelijk rende de baby neushoorn en de volwassen neushoorn terug het hoge gras in. Toen zagen we nog een grote neushoorn staan en een hele groep buffels. Foto's maken ging alleen niet meer omdat het al zo donker was. Vervolgens reden we heel voorzichtig en iets minder hard door richting de gate.